چای سبز

چای سبز گونه ای چای است که از برگ ها وجوانه هایی که فرایند پژمردگی و اکسیده شدن چای معمولی را نگذرانده به دست می آید. این چای اصالتا برای چین است، اما به دیگر کشورهای شرق آسیا نیز سرایت کرده است.

چای سبز در واقع همان چای معمولی است اما به شیوه متفاوتی پرورش داده می شود. چای سیاه با ترش شدن برگ های چای بدست می آید. این ترش شدن، رنگ و مزه ی آن را تغییر می دهد و سطح کافئین و تانین آن را نیز بالا می برد. درواقع چای سیاه در فرایند تولید، اکسیداسیون و تخمیر را می گذراند اما برگ چای سبز بدون تخمیر و اکسیداسیون مستقیم به بازار عرضه می شود. به همین دلیل این چای ارگانیک تر و دارای خواص بیشتری است.

چای سبز جایگاه قابل توجهی در میان نوشیدنی ها به دست آورده است. این چای به دلیل داشتن آنتی اکسیدان طرفداران زیادی دارد. مقدار زیاد پلی فنون در چای سبز سبب منقبض شدن دهان یا به اصطلاح گس شدن آن می شود. پلفنون‌ها در بدن می توانند افزون بر ویروس ها با سرطان های لوزالمعده، روده بزرگ، مثانه، پروستات و سینه نیز مقابله کنند.

خواص چای سبز

پلی فنول موجود در این چای التهاب را کاهش می دهد و به مبارزه با سرطان کمک می کند.

مصرف این چای به کالری سوزی کمک می کند.

چای سبز سرشار از آنتی اکسیدان است. کار اصلی آنتی اکسیدان ها خنثی کردن اکسیدان ها یا رادیکال های آزاد موجود در بدن است. در نتیجه مصرف این چای از پیری زودرس جلوگیری می کند.

مصرف این چای یک راه حل آسان و ایده آل برای مواجه با خستگی، تنبلی، خواب آلودگی، و فقدان انرژی و بهبود گردش خون است.

این چای به دلیل داشتن چند نوع آنتی اکسیدان، سیستم ایمنی بدن را در برابر انواع بیماری ها به ویژه سرطان و بیماری‌های قلبی محافظت می‌کند.

مانند دمنوش نعنا، چای سبز نیز باکتری های غیرمفید داخل دهان را از بین برده و مانع بوی بد دهان می شود.