اسفند

اسفند گیاهی است علفی و چندساله  که معمولا در خاک نمک دار مناطق معتدل بیابانی و مدیترانه ای می‌روید. گیاه اسفند اصالتا گیاه بومی آسیا است و در غرب آسیا و قسمت هایی از آسیای جنوبی، مانند هند و پاکستان رشد می کند. ارتفاع این گیاه حداکثر ۶۰ سانتی متر است. برگ های این گیاه نوک تیز و به طول حداکثر ۶ سانتی متر و دارای میوه کروی به قطر حداکثر ۱۰ میلی متر می باشد. این میوه حاوی دانه های متعدد (بیش از ۶۰ دانه) برنگ سیاه است. در صورت خشکی خاک، ریشه های این گیاه می‌توانند تا ۶ متر نفوذ کنند.

برای شستن اسفند کافیست آن را در یک سبد یا پارچه توری ریخته و در حدود 6 الی 7 بار با آب سرد آب کشی کنید و سپس با قرار دادن آن در مقابل نور غیر مستقیم خورشید خشک نمایید .با این عمل زردی و مضرات اسفند خارج شده و شما می توانید آن را استفاده نمایید. توجه داشته باشید که از جویدن دانه های اسفند اکیدا خوداری کنید چرا که حاوی مواد سمی است. معمولا از دم کرده این دانه استفاده می شود.

معمولاً از این گیاه بیشتر به عنوان خوشبوکننده هوا استفاده می شود و شکل خوراکی آن کمتر مورد استفاده قرار می گیرد، چرا که مصرف ناصحیح آن باعث عوارضی چون تشنج، تهوع، سکسکه، ترشح بیش از حد بزاق و تضعیف سیستم اعصاب مرکزی می‌شود. دوران بارداری و شیردهی نیز از موارد جدی منع مصرفاسفند می باشد. عوارض جانبی این گیاه در این دوران اثبات شده‌اند، بنابراین از مصرف آن در این بازه زمانی جدا خودداری کنید.

خواص اسفند

این گیاه دارای خاصیت ضدعفونی کننده است و بسیاری از التهابات و عفونت‌ها را کاهش می‌دهند. برای رفع تورم‌ها و التهابات، محلول جوشانده دانه‌های این گیاه استفاده می‌شود.

دانه های این گیاه  در درمان لاغری بسیار موثر است. دود این گیاه علاوه بر آن که در ضدعفونی کردن محیط بسیار کاربردی است، در آب کردن چربی‌های شکم نیز کاربرد دارد.