آویشن

آویشن گیاهی است از خانواده نعناع که حدود سیصد و پنجاه گونه دارد. در ایران چهارده گونه از این گیاه وجود داد. معمولا از برگ خشک شده آن چه بصورت درشت و چه پودر شده به عنوان چاشنی غذا استفاده می شود.

آویشن تاریخچه طولانی دارد. مثلا در مصر از آویشن برای رفع بوی بد دهان استفاده می کردند. یا در روم باستان از این گیاه برای جلوگیری از مسمومیت استفاده می کردند. حتی در قرون وسطی، اروپاییان برگهای آن را را زیر بالش می گذاشتند تا خواب آرامی داشته باشند.

برگ آویشن در تمامی طول سال در دسترس است. این برگ ها بصورت تازه و یا خشک شده در غذاها استفاده می شود. در بسیاری از غذا ها میتوان نوع خشک شده این گیاه را جایگزین نوع تازه آن کرد. اما توجه داشته باشید که پودر آویشن تنها تا شش ماه ماندگاری دارد. این گیاه را میتوانید به خوراکی هایی مثل مرغ، ماهی، گوشت قرمز، پاستا، انواع سوپ ها، سس ها و دسرها اضافه کنید.

علاوه بر مصرف آن بعنوان طمع دهنده غذا، در طب سنتی این گیاه توجه زیادی را به خود جلب کرده است. در طب سنتی طبع آویشن گرم و خشک است و مصرف بیش از اندازه آن برای افراد صفراوی توصیه نمی‌شود. این گیاه مصلح مواد غذایی مختلف مانند دوغ، ماست، پنیر تازه، باقلا، لوبیا و نخود سبز است.

از گلها، برگها و روغن آویشن برای درمان طیف وسیعی از علائم و مشکلات استفاده می شود.

توجه داشته باشید که مصرف این گیاه به مقدار معمول در غذا مشکلی بوجود نمی آورد اما اگر زیاد مصرف شود در بلند مدت ممکن است باعث مشکلات گوارشی شود.

خواص آویشن

از خواص آویشن می‌توان به خاصیت آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی آن اشاره کرد. این گیاه تا حد زیادی چرک و عفونت گلو را از بین می‌برد.

این گیاه حاوی ترکیبات تلخ مزه‌ای است که می‌تواند به هضم غذا کمک کند.

گیاه آویشن سرشار از انواع مواد معدنی، ویتامین‌هایی نظیر ویتامین ث و ویتامین آ، روغن تیمول و آنتی اکسیدان‌ها است و از این رو به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک شایانی می‌کند.

این گیاه برای درمان آفت‌ها و التهاب لثه و رفع بوی بد دهان مفید است.

دمنوش و چای آویشن در درمان شوره سر موثر هستند.

مواد مغذی موجود در این گیاه با اثر بر فولیکول‌های مو به رشد مو و سالم و براق شدن مو کمک می‌کند.